JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Een kijkje bij Oosterhout campingstad

René en Ada: “Volgend jaar komen we weer”

Op de campings in de Oosterhoutse regio is het hoogseizoen. Wat brengt de bezoekers hierheen? Hoe vinden ze het hier? We gingen eens kijken bij twee kleinschalige campings in Den Hout.

Eigenaar Marja Pheninckx van Camping Vrachelen in Den Hout woont sinds 1 augustus in de voormalige winkel bij de entree. Ze verwelkomt net een nieuwe gast op de camping waar de 40 plekken bezet zijn. “Er is een groep van de Nederlandse Alleenstaande Kampeerclub,” vertelt ze. Zo’n 15 alleenstaanden verblijven hier nu een week. “Niks moet, alles mag,” zegt Pieter, een van de alleenstaande leden die ook vaak zo’n week organiseert. “Maar het is geen datingclub hoor,” voegt hij eraan toe. “We starten met koffie en dan waaiert iedereen uit. Bijvoorbeeld fietsen naar de Biesbosch of een wandeling op de Vrachelse Heide,” zegt hij. Om 17.00 uur worden de ervaringen uitgewisseld tijdens de gezamenlijke borrel. “Eentje maar hoor,” verklaart hij, “het moet geen kantelclub worden.”

Pyjamaparty’s

Marion en Frits Beishuizen staan onder de luifel te buurten met overbuurman Leo. Zij komen uit Doorn. Waarom kiezen zij voor Camping Vrachelen? “We komen hier elk jaar. Zo zijn we twee weken lekker dichtbij onze dochter die in Oosterhout woont en net een kleintje heeft,” vertelt Marion. “Ze komt zo langs met de kleinkinderen.” Opa en oma fietsen wel eens met hun kleinkind van 2,5 jaar voorop in het zitje. Het stel kampeert al 40 jaar en weet zich ook prima te vermaken als het regent. “Dan lezen of puzzelen we wat.” Frits volgt de Olympische Spelen. Ze lunchen graag bij Woods of het Houtse Meer. “Het is fijn, zo’n kleinschalige camping als dit. Veel grijze koppen, dus geen last van pyjamaparty’s,” grapt Frits. “Hoezo niet?” zegt Leo lachend. Je weet immers maar nooit met een groep alleenstaanden erbij. Leo heeft zijn huis in Roosendaal verkocht en vertrekt binnenkort voor tien maanden naar Spanje. “Dit was de enige camping die nog plek had,” vertelt hij.

Kietelen

Verderop zitten Cobi en Piet en zij zijn er al sinds mei. Dat is te zien aan hun fleurig aangelegde tuintje met petunia’s. Regelmatig gaan ze koffie drinken bij Blendz Coffee op de Markt. “Heerlijk, hoor met slagroom erbij,” zegt Cobi. Oorspronkelijk komen zij uit Oudenbosch maar sinds ze hun huis hebben verkocht zijn ze reizigers, zoals Cobi dat noemt. “Hier is ruimte en rust,” zegt Piet. Een van de kinderen woont in Teteringen. Maar vanaf oktober gaan ze met de caravan overwinteren in Spanje. “Je moet jezelf kietelen,” vindt Piet, “de regering doet het niet.” Achterbuurman Jan-Jaap is vandaag bij hen aangeschoven voor een bak koffie. Je kunt hem gerust vaste klant noemen op deze camping. “Ik woon er al sinds 2019,” vertelt hij. Hij werkt in Heinenoord en kon na zijn scheiding geen woonruimte vinden. Op de camping heeft hij zijn plek helemaal gevonden. “Het is hier perfect,” zegt hij. “En je hebt altijd aanspraak,” vult Cobi aan, terwijl ze hem koffie inschenkt.

Binnenvaart

Op Camping ’t Kopske met 42 kampeerplekken is het ook volle bak, maar op het veldje naast het Markkanaal zijn veel gasten op pad. Ada en René Nouwen uit Zwijndrecht zitten wel voor hun caravan. Ze hebben onlangs drie dagen opgepast op de kleinkinderen van 1 en 1,5 en zijn vandaag aan het bijkomen. “Dit is onze eerste keer in Oosterhout. Het is hier zo gemoedelijk. Met gezellige zitjes op het veld,” zegt Ada. “Elke vrijdag is er kampvuur op het grote veld. Da’s erg gezellig.” René werkte in de binnenvaart en kijkt uit op het kanaal waar af en toe een binnenvaartschip vaart. “Dan zwaaien we even,” vertelt hij. Wat hun hier zo bevalt? “Het is kleinschalig en het sanitair is schoon.” Komende maandag zitten de zes weken erop en gaan ze weer naar huis. “Maar volgend jaar komen we zeker weer,” zegt Ada beslist.

CC