De Paulusabdij had ooit een best wel beroemde pottenbakkerij. Broeder Mattheus was zo ongeveer de laatste gebruiker. Maar 40 jaar geleden ging de pottenbakkerij dicht. En als er dan helemaal niemand meer komt gaat ie als vanzelf ook weer een soort van open. Dat komt dan door de elementen. Maar het is eigenlijk een monumentje, zo dacht de Rotary.
Dus kwam er een fonds, werd er contact gezocht met de Bouwschool uit Breda en werden de handen uit de mouwen gestoken. Bijval kreeg het project ook van de Biënnale die binnenkort weer van start gaat, want de pottenbakkerij gaat daar deel van uitmaken. “We hebben de vroegere ‘herenkamer’ helemaal opgeknapt”, aldus Rob Smit. “Hier kwamen de paters bij elkaar om sigaren te roken en gezellig te kletsen rond het haardvuur. Aan de eigenlijke expositieruimte, de boekbinderij en de pottenbakkerij mogen we niet komen, zelfs niet aan de enorme spinnenwebben die er al 40 jaar hangen. Het moet allemaal zo authentiek mogelijk blijven van de curatoren.”
“De leerlingen van de Bouwschool hadden er een fraai praktijkproject aan, want op school metselen ze een muurtje maar dat wordt daarna weer afgebroken. Hier is het dus van blijvende aard. En wij schilderen de binnen- en buitenkant.”
Een kleine rondleiding laat de enorme ovens zien, maar ook een aantal wekflessen waarin nog ingemaakt fruit zit. Ook de kleurstoffen die de paters gebruikten voor hun aardewerk staan er nog, weliswaar onder centimeters stof.
De leerlingen van de Bouwschool werkten er drie maanden aan, de Rotarianen zijn in oktober vorig jaar met de organisatie van de klus begonnen. Op een haar na was die zaterdag geklaard en tijdens de Biënnale kunt u alles met eigen ogen aanschouwen.
evr
(foto’s Casper van Aggelen)