Cock schreef geschiedenis. Onze geschiedenis. En niet alleen met woorden, maar vooral ook met daden. Met durf, gebaseerd op diepgaande kennis.

Voorwaarts

Met kracht van argumenten, heeft ze de bescherming van de waarden van de Heilige Driehoek ter hand genomen. Ze heeft samen met strijdmakkers visie vertaald in actie. Ze was voorzitter van de stichting De Heilige Driehoek die draagvlak vond bij vele vrienden en die ervoor heeft gezorgd dat de Driehoek een Rijks beschermd dorpsgezicht werd. We werden allen gegrepen door de wijsheid, de kracht en de ware levenszin, die zij vertolkte. Progressief, dus voorwaarts, ook als het behoud van waarden betreft. Cock besefte ook dat de zucht tot behoud van het gebied versterkt wordt als je het gebied beleeft. Je moet er de stilte en de schoonheid ervaren. Om die beleving extra te versterken nam zij het initiatief tot de biënnale in het kloostergebied.

Ze wist het vertrouwen te winnen van de drie kloosters, voor wie dit een grote en gedurfde stap was. Ook hier speelde weer Cocks’ vermogen om te overtuigen en om heel veel vrijwilligers te mobiliseren. Het werd zo’n groot succes dat er een aparte stichting Kunst in de Heilige Driehoek voor werd opgericht, om de volgende biënnales vorm te kunnen geven, en nu hebben we zojuist de vierde biënnale met succes afgerond.

Oosterhout werd door haar, ook buiten Oosterhout, een begrip. Een stad met een verhaal.

Niet Vergeten

Cock was een warm mens, een echte Oosterhoutse, klein van stuk maar door haar gezag en wijsheid, waarlijk groots.

Wij hebben als bestuur vaak bij Cock thuis in haar ‘bibliotheek’ of in haar eigen mooie stadstuin met koffie en iets lekkers, vergaderd. Na afloop werd dan steevast nagetafeld met wijn en kaasjes en gesproken over vakanties en politiek. Toen Arjan eenmaal in beeld was als aanstaande opvolger maakte ze veel werk van de overdracht. Samen maakten zij ook een kennismakingsronde langs iedereen die met de H3H te maken had. Arjan beseft dat hij hele grote schoenen te vullen heeft. Na 25 jaar voorzitterschap van onze stichting, nam ze op 25 januari afscheid. Heel tekenend was dat ze geen geschenken wilde, maar een bijdrage om een Schrift van Tijd met Verhalen uit de Heilige Driehoek te laten maken. Dat is gelukt. Het was haar laatste gebaar naar de Oosterhoutse gemeenschap: Niet vergeten waar -en met wie- je woont en werkt.

Ze wist wat er allemaal mogelijk is, als je echt samenwerkt. Wat we nu ervaren in de Heilige Driehoek, is niet vanzelfsprekend, het is de verdienste van Cock. Zij schreef niet alleen geschiedenis, zij maakte ook, samen met alle vrienden en vrijwilligers, Oosterhout trots op zichzelf.

Cock, diepbedroefd, maar vol dankbaarheid, beloven wij jou: Voorwaarts en niet Vergeten!

Stichting de Heilige Driehoek