‘Hij laat nog even op zich wachten, René van Bijnen, de schrijver. Hij is ontzettend zenuwachtig.’ De spreekstalmeester, een der Masters of Entertainment, lacht erbij, want die kent de beste man ook. Er wordt nog een liedje gezongen en dan volgt de aankondiging. ‘Hier is ‘ie dan, hij is al genomineerd voor het boekenweekgeschenk van volgend jaar, René van Bijnen!’ ‘En straks nog voor de nobelprijs voor literatuur!’ roept een van de vele toeschouwers. Also sprach Zarathustra knalt erin en, ja hoor, daar is ‘ie dan. Met in zijn hand een boek van zijn hand.
Het huidige café De kloek was zaterdagmiddag het decor voor de presentatie van het boekje ‘Rode wijn en kippengaas’ geschreven door René (en toch ook wel door Jannie) van Bijnen. Een verhalenbundel met anekdotes over de 27 jaren dat het echtpaar het originele De Kloek uitbaatte. Mooie jaren, interessante jaren en ook uitdagende jaren. ‘We wisten van geen toeten nog blazen als het op het draaien van een horecagelegenheid aankwam,’ gaf René te kennen tijdens zijn speech. Tot zover geen grote geheimen voor bezoekers van het eerste uur…
Uit eerste hand
‘We hoorden veel verhalen over De Kloek terug, maar dan nèt even anders dan het in werkelijkheid gegaan is, dus we besloten ze zelf op te schrijven,’ sprak Van Bijnen. Zonde om dat alles in een kastje te laten liggen, vond het echtpaar, inmiddels al een paar jaar zonder café, en ging op zoek naar een redacteur. Alhoewel er hier en daar nog wel wat op de taalverzorging en interpunctie aan te merken is, is de invloed van Ronald Vermeulen, die de verhalen redigeerde, met name in de vele voetnoten duidelijk leesbaar. Hoogtepunt van de presentatie was dat René uit eigen werk een voordracht kaokelde. Een tweetal korte, nu dus vastgelegde anekdotes krijgt de aanwezigen met gemak aan het lachen. Even was het of er niets veranderd is, achter dat prachtige, ietwat vervallen geveltje aan (‘op’ zeggen we hier) de Leijsenhoek. Het hok stond vol met oud-stamgasten en ‘regulars’ uit de gouden jaren en de sfeer ademde een (laatste?) restje Kloek.
‘Ons Willeke’
Het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Willeke Peeters en mocht door haar man en dochters in ontvangstgenomen worden, daar Willeke er niet meer is. Bij leven was zij een horecadame die voor de familie Van Bijnen als cafébestierdersvraagbaak (‘Willeke, hoe moet dat eigenlijk?’ Willeke, waar ligt dat ook alweer?’) maar vooral als vriend ontzettend belangrijk geweest is. ‘We zeiden weleens gekscherend dat ons Willeke het enige waardevolle dat we uit de boedel van ‘t Pauske mee overgenomen hebben.’
Samen
Het echtpaar Van Bijnen, vanmiddag volop ondersteund door hun dochters, vult elkaar ook bij het uitgeven van boeken goed aan, gezien Jannie toch wel veel van de Kloekhistorie wist op te rakelen. Daarnaast zijn het gaas en de wijn uit de titel van het boek door haar geschilderd. Ooit was dat ter decoratie van hun café, nu fungeert het schilderij dus als omslag van de verhalenbundel. ‘Dus, het is zo, zonder Jannie geen boek en zonder René geen illustratie,’ stelt de spreekstalmeester. Snelle bestellers kregen bij hun exemplaar een tegoedbon, waarmee bij Total Print gratis een gaatje door de kaft geslagen kan laten worden. Handig, als je ’t op het toilet wil ophangen. Bij elkaar heeft dit alles dus een geinig boekje vol smakelijke anekdotes opgeleverd. Mooi om te lezen als je er in die tijd wellicht bij was, maar ook leuk als dat niet zo is geweest. Bij de Gouden Ton zijn nog een paar exemplaren te koop, dus als je snel bent… Een nobelprijs zal het niet worden, maar een nobarprijs moet wel tot de mogelijkheden behoren.
R.
(foto’s Casper van Agglen)
