Iedereen heeft de beelden wel gezien van afgelopen zaterdag. Waar een demonstratie op het Malieveld ontaardde in hevige rellen. Voetbalsupporters die samen ten strijde gingen tegen de Mobiele Eenheid. Die het middel demonstratie gebruikten om gewoonweg los te kunnen gaan.

Even terug naar het begin. Een demonstratie of betoging wordt aangevraagd en vaak goedgekeurd op basis van de Wet Openbare Manifestaties, oftewel de WOM genoemd. Deze wet regelt de uitoefening van drie grondrechten:

1. Het recht van vrijheid van godsdienst en levensovertuiging

2. Het recht tot vergadering

3. Het recht tot betoging

Dit betreffen allemaal fundamentele grondrechten. De burgemeester heeft als hoeder van de rechtsstaat primair de taak om deze manifestaties (betogingen) te beschermen en te faciliteren. Echter kan de burgemeester hier wel voorwaarden aan verbinden, of de betoging zelfs beperken, verbieden of beëindigen.

De burgemeester kan bij een manifestatie op een openbare plaats uitsluitend beperkend optreden als dat noodzakelijk is in het kader van (een van de) drie doelcriteria:

1. Ter bescherming van de gezondheid

2. In het belang van het verkeer

3. Ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden

Bij punt 3 gaat om (verwachte) wanordelijkheden van de manifestanten (betogers) zelf. Als de manifestanten immers zelf vreedzaam zijn en anderen dan de manifestanten – bijvoorbeeld vijandig publiek – wanordelijkheden (dreigen te) begaan, dan dient de burgemeester juist heel veel politie in te zetten om de vreedzame manifestanten tegen de anderen te beschermen. Neem als voorbeeld de inzet van veel politie tijdens betogingen van bijvoorbeeld Pegida in ons land. Het recht tot zo’n betoging is dan een grondrecht, waardoor de burgemeester met heel veel politie-inzet deze demonstratie kan laten doorgaan.

Afgelopen weekend kwamen honderden hooligans samen om oorlog te veroorzaken in Den Haag. De echte demonstratie op het Malieveld werd uiteindelijk vroegtijdig beëindigd. Inmiddels is er een Team Grootschalig Optreden gestart naar de gebeurtenissen van afgelopen weekend. Meerdere agenten raakten gewond in Den Haag, ook moesten meerdere politievoertuigen het ontgelden. Waar gaat dit heen in ons land? Waarom is er zoveel onvrede, vraag ik me als auteur van dit artikel af, op de Dag van de Vrede op zondag 21 september.

We hebben het goed in dit land, alleen worden meer en meer mensen individualistischer. De hebzucht neemt toe, het lijntje naar elkaar wordt dunner en dunner. Gelukkig zien we nog heel veel goede dingen in de wijken, in de straten, tussen buren. We blijven in verbinding met iedereen 24/7.

Vrede en oorlog… ze liggen soms zo dicht bij elkaar. Muziek leidt tot verbinding en leidt tot het aangaan van de dialoog. Blijf in gesprek met elkaar, ook al is het weleens moeilijk.

Ik zie meteen welk huis leegstaat

Het is vroeg donker. Ik loop door een rustige straat in de buurt. Mijn ogen speuren langs de huizen. Bij nummer 14 brandt geen enkel licht. De gordijnen zijn halfopen, en achter de deur ligt een stapel post. Achterom is een donkere steeg, geen lamp die aanspringt als ik dichterbij kom. Dit huis ziet er verlaten uit, precies waar ik naar op zoek ben. Binnen een paar minuten kan ik ongezien mijn slag slaan.

Maar nummer 16? Daar brandt een lamp in de woonkamer. Ik hoor zacht geluid van een radio. Als ik dichterbij kom floept een felle buitenlamp aan. Even zie ik beweging achter het raam, een buur die een oogje in het zeil houdt. Nee, dit huis sla ik over. Voor mij te riskant.

Het verschil tussen deze twee woningen lijkt misschien klein, maar voor mij als inbreker is het doorslaggevend. Eén huis oogt verlaten, het andere leeft. Dat bepaalt of ik mijn kans waag of verder loop.

De donkere dagen zijn voor inbrekers dé tijd van het jaar. Maar samen kunnen we hun kansen flink verkleinen. Een oplettende buur die even uit het raam kijkt, verlichting die op tijd aanspringt of een bewoonde uitstraling van uw woning, het maakt voor inbrekers het verschil tussen toeslaan of doorlopen.

Een fijne veilige week toegewenst.