Verleden en heden. Goede en Slechte tijden. Verhalen, herinneringen van toen en nu, willen wij opnieuw onder uw aandacht brengen. Bent u geïnteresseerd in de geschiedenis van Oosterhout, bezoekt u dan onze website: www.hkoosterhout.nl

Alle verhalen uit de oude doos zijn letterlijk overgenomen uit oude Oosterhoutse weekbladen. Voor elk verhaal is de datum waarop het verhaal is geschreven vermeld.

Uit de Abraham-krant DE BAARD nr. 3 van oktober 1965

Statistieken tonen aan: ABRAHAM IS NOG JONG!

„Vijf kruisjes al” zucht de jarige als vrienden en familieleden hem feliciteren met zijn vijftigste verjaardag. „Je kunt waarachtig merken dat je niet jong meer bent” voegt hij er aan toe. Jongere gasten lachen hem uit maar de ouderen onder de feestvierders beamen het: ja, ja, als je vijftig bent heb je de beste tijd gehad. Als het feest voorbij is en de nieuwbakken „Abraham” in bed stapt, ligt hij nog enige tijd te woelen en te piekeren over zijn bereikte „ouderdom”. Hij wordt er wel niet zwaarmoedig van, maar blij ook niet. Nu voor de derde keer achtereen een groot aantal vijftigjarigen in Oosterhout samenkomen om hun verjaardag nog eens over te vieren of er alvast een voorproefje van te nemen lijkt het opportuun om de vraag of een Abraham oud is te beantwoorden. Dat antwoord luidt eenvoudig: NEE! En dat is geen loze kreet, neergeschreven in een feestkrant omdat je daarin moeilijk met „een zware kar kunt gaan rijden”, zoals zwartgalligheid in deze streken wordt genoemd. De Statistieken bewijzen het. Betrouwbare Statistieken, want levensverzekeringsmaatschappijen baseren er hun premies op. Die Statistieken staan niet alleen. Iedere vijftigjarige kent, als hij eens goed en om zich heen kijkt wel iemand die pas na zijn vijftigste tot volle ontwikkelingen en ontplooiing is gekomen. Algemeen bekende voorbeelden van mannen die pas op latere leeftijd de werkelijke top van hun kunnen gingen beklimmen zijn Konrad Adenauer die zeventig was toen hij Bondskanselier werd. Winston Churchill die de pensioengerechtigde leeftijd al lang bereikt had toen hij de vrije wereld ging leiden in de oorlog tegen het barbarendom en Charles de Gaulle die ook al niet meer zo jong was toen hij Frankrijk op zijn eigen manier uit een politiek moeras bevrijdde en opstootte in de „vaart der volken”. Dit zijn voorbeelden die de burger moed geven. Dat doen ook de statistieken die de Hollandse Sociëteit van-Levensverzekeringen speciaal voor het comité Abrahamdag opstelde.

Ronde getallen

Uitgaande van ronde getallen kan men — aldus de maatschappij — stellen dat er van de 100.000 jongetjes die in 1915 werden geboren, dit jaar ruim 90.000 Abraham hebben gezien of nog zullen zien.

Hun levenskans is nu nog 25,9 jaar (cijfer van 1964). „Er kan van worden uitgegaan”, rekent de levensverzekeraar voor, „dat als er over vijftien jaar een reünie zou worden gehouden van deze 90.000 er nog altijd 75.500 zullen komen. Deze groep heeft daarna (dus op zijn 65ste) nog een levenskans van 14,2 jaar. Onderstaand tabelletje laat zien dat het met de levenskansen van Abraham niet altijd zo gunstig gesteld is geweest. In 1840 bedroeg de gemiddelde levenskans voor de 50-jarige nog 18 jaar;

in 1900 21,8 jaar;

in 1920 23,5 jaar;

in 1964 25,9 jaar.

Men ziet dus: meditaties over „de ouderdom” kunnen achterwege blijven tot na het 65ste jaar, wanneer men daarvoor ook meer tijd heeft. Verder is er alle reden voor een plezierig feest.

Beste tradities

Dat is Abrahamdag in Oosterhout wel geworden. Toen Leo Wellens drie jaar geleden zelf vijftig ging worden kwam hij plotseling op het denkbeeld om dit te vieren samen met zoveel mogelijk andere vijftigjarigen. Hij besprak zijn plan met enkele Oosterhoutse kennissen die ook Abraham zagen dat jaar en al gauw besloot dit groepje er „iets” aan te doen. Leo Wellens wilde echter meer. Hij legde zijn plan voor aan een paar vrienden die hem ook altijd terzijde stonden bij de organisatie van zijn Smulnarrencarnaval of bij zijn verkiezingscampagnes voor de gemeenteraad. Met dit groepje, waarvan hij zelf de enige vijftigjarige was, vormde hij een comité. De hele Nederlandse pers, de radio en de tv vonden Wellens idee niet gek. Via tal van artikelen in dag en weekbladen en enkele radio- en tv-programma’s, raakte Albrahamdag in de belangstelling van de vijftigjarigen en de aanmeldingen stroomden binnen, zo bedicht dat het comité bezorgd werd. Men wilde het immers eerst eens een keer kalmpjes aan proberen. Uit alle delen van het land en uit België kwamen de Abrahammen in Oosterhout hun portie „mosterd” halen. Dezelfde „mosterd” die U vandaag ook opgediend krijgt. Het werd een feest naar Oosterhouts beste tradities: geen officieel gepraat, maar gezellige kout, een goede borrel en een stevig maal, opgeluisterd door wat variété en muziek. Het feest sloeg aan, zozeer dat de hoofdbestanddelen van het programma ook voor de volgende jaren werden gehandhaafd.

Toch een dame

Het feest behoeft geen verdere introductie want als U deze krant onder ogen krijgt is het al begonnen en hoogstwaarschijnlijk leest U deze regels toch pas als het feest al lang achter de rug is; thuis in uw gemakkelijke stoel. Vandaag bent U samen met enkele honderden „mannenbroeders” van dezelfde lichting: 1915. Het is niet onze gewoonte bepaalde gasten te introduceren bij de anderen. Ieder die vandaag als vijftigjarige in Oosterhout vertoeft is een Abraham. Niet meer en niet minder. Een dubbele uitzondering willen wij wel maken dit jaar, zoals we dat trouwens vorig jaar ook hebben gedaan toen Oosterhouts carnavalsprins Mienus I als Abraham het feest bijwoonde.

Het is U wellicht bekend dat Oosterhout als Smulnarren-gemeenschap een van Brabants belangrijkste carnavalscentra is. U moet het ons dan ook niet kwalijk nemen dat we het bloed laten kruipen waar het niet gaan kan en dat we U voor willen stellen: prins Hans II van de Oostenrijkse stad Salzburg en de Bredase ex-prins Kees I, thans burger van de Belgische hoofdstad. Beide dorstlustige hoogheden vertoeven vandaag onder U. Incognito natuurlijk en met geen andere Status dan die van Abraham.

Voorts willen wij U, mannen op een mannenfeest, ook voorbereiden op wat anders misschien een onaangename schok teweeg zou kunnen brengen. Tijdens het bitteruur zal er toch een dame op uw feest komen: Catootje van de (Bredase) Botermert de lieftallige hostess van de Zuidelijke Melkbedrijven (ZM) die uw borrel komt aankleden met nog nooit geproefde kaassnacks. Catootje is de enige concessie die het comité aan het „vrouwendom” heeft gedaan. Niet zonder vreugde overigens!

Tenslotte nog dit: Veel plezier en smakelijk eten! (FVW)