De een heeft enorm zin in een wedstrijd tegen bepaalde tegenstanders en andere zien er juist enorm tegenop om een bepaalde tegenstander te ontmoeten. Een wedstrijd tegen DIA is zo’n wedstrijd.
De vorige twee ontmoetingen waren onze meiden beter en sloeg DIA steeds letterlijk van zich af waardoor ze al 2 x niet met 11 meiden het einde van de wedstrijd haalden. Onze meiden waren voorbereid op een gemene, gefrustreerde tegenstander.
Toen de wedstrijd eenmaal begon bleek dat de dames uit Teteringen toch met een andere instelling aan de wedstrijd begonnen. Overtredingen leken deze keer echt per ongeluk en als er al wat aan de hand was boden ze hun excuses aan, kijk....zo kan het ook.
De grote kansen waren voor onze meiden maar elke keer als onze aanvallers op de schaatsbaan, het met ijs bezaaide 16-meter gebied, kwamen was het lastig goed te kunnen schieten en gingen de pogingen over, naast of werden ze door de uitstekende keepster van DIA tegengehouden.
In de rust bleken een aantal meiden van DIA niet meer verder te kunnen en wilde de trainer in overleg eigenlijk de wedstrijd verder laten gaan als 9x9 of de 2de helft uitstellen. Beide opties waren geen optie en is er voor gekozen om toch door te spelen. Dit ging helaas gepaard met wat krachttaal van de trainer van DIA....maar dat waren we ondertussen wel gewend.
Uit de dood herrezen stond DIA tóch met 11 speelsters aan de start van de 2de helft. Nu kwam de ware aard van de trainer weer naar boven. De scheids zag alles fout, onze meiden mochten alles en de wereld was tegen hem. Door het gedrag van deze trainer werd het spel op het veld ook een stuk fysieker wat uiteindelijk voor extra geblesseerden zorgden.
Ondertussen stond het nog steeds 0-0 toen Famke uiteindelijk de verlossende 1-0 maakte door de keepster netjes uit te spelen en de bal in het lege doel kon schuiven. Een stuk later mocht ze aanleggen voor een corner die door niemand aangeraakt werd en langs alles en iedereen het doel in rolde......2-0. Punten terecht thuis gehouden.