Het is van alle tijden dat mensen ervaren dat een kind verliezen het meest hartverscheurende is wat een mens kan overkomen. Ook nu, vele moeders in hopeloos verdriet om hun kind, verloren door zinloos geweld, verloren door oorlogsgeweld en zo verder
Met hoop en in doodsangst, zo moeten Maria en Jozef geleefd hebben. Jezus had huis en haard verlaten om zijn ideeën over de beleving van geloof en naastenliefde uit te dragen, wat erg rebels was volgens de heersende hiërarchie.
Voor de toenmalige religieuze machten voldoende reden om Jezus gevangen te nemen en ter dood te veroordelen, na vele beledigingen en martelingen gestorven aan het kruis. Wat moet dit voor Jezus’ ouders een lijdensweg geweest zijn.
Wat een intens verdriet moet Maria als moeder gevoeld hebben toen zij haar geliefde overleden zoon in haar armen mocht nemen. Het angstige gevoel van hoop dat haar zoon maar niets zou overkomen, trekt langzaam uit haar weg. De realiteit van de dood heeft de plaats ingenomen voor hoop op leven. Het is een pril begin van haar komende rouwproces.
Stille Zaterdag, de dag nadat Maria haar geliefde zoon Jezus, gekruisigd als een zware crimineel, verloor aan de dood. Stil verdriet……..
De wenende moeder Maria, troosteres van de bedroefden, heeft in ons hart en in onze St. Jan een bijzondere plaats gekregen. Een plaats waar de treurende moeder, de rouwende vrouw, even haar smart en verdriet mag uiten. Een plaats waar ieder mens een moment mag stilstaan, aandacht mag hebben, voor de wenende moeders.
Op zaterdag 19 april s’ middags om 15.00 uur zal er in de basiliek een gebedsdienst zijn waarin wij stil staan en bidden voor wenende, moeders in rouw in stil verdriet. U wordt hierbij van harte uitgenodigd. Bidt u met ons mee? (FVW)