Kun je van lentebloesem een truitje breien tegen de kou of een dekentje weven voor over het bed. Kun je van voorjaarsgeluidjes een vrolijk liedje spinnen? De lente, de eerste dag dat je haar ziet maakt een verrassende overweldigende indruk.
Alles heeft gewacht met groot geduld, zoals ook de haft, die jarenlang maft in het koot van de sloot, en vliegt ie uiteindelijk op een warme dag, sterft ie van blijdschap, zo blij van geluk, dat ie het water van de sloot vliegend ook eens van boven zag. Ach ja zei de observerende lepelaar: "het duurt alles maar effe". En eeuwigheid dan? Ach, eeuwigheid duurt gewoon "effe" langer. De lepelaar schreed lepelend verder en liet het doorwaadde water weer rustig achter.
Na 2 februari, het feest van Maria Lichtmis, vroeger onder katholieke imkers bekend onder de naam "de korte Maria" is het licht steeds langduriger gaan schijnen en zijn ook de bijen na een koude winter op zoek gegaan naar de eerste bloeiende bloemen. De solidariteit tussen foeragerende bij, vlinder, zweefvlieg, overige "snoepers" en leverende en vragende bloemen spat er van af en is vanaf nu duidelijk zichtbaar. Dit is het begin van een langer proces met verschillende bloemen en verschillende bezoekers. Verschillende tempo's en verschillende onderlinge maatjes. Bij honingbijen duurt de daarbij behorende periode in onze streken tot grofweg eind augustus/begin september. En katholieke imkers hadden het in de tussentijd nog even over een belangrijke datum, die ze noemden, de lange Maria. Elk vakjargon kent dus ook op deze manier zijn eigen onderliggende code, maar ook codes veranderen keer op keer, "effe" wennen, en dus steeds maar weer een beetje "afleren" en tegelijkertijd weer een beetje "bijleren", maar in principe geldt dit voor alle levende schepselen, natuur blijft altijd spannend en nieuwsgierig makend.
Marcel Elshout