Deze zaterdagochtend mochten we naar H.I. Ambacht voor de wedstrijd tegen de nummer 2, IFC. Hier blijkt het meidenvoetbal nog niet zo te lopen als in de samenwerking tussen SCO en VVO, dus mochten we aantreden als 9-tal. Met meer dan voldoende meiden werd er afgesproken dat ze lekker zouden doorwisselen. De meiden en coach waren toch nog een tikkie onder de indruk van de vorige wedstrijd die met 0-11 werd verloren van de tegenstander van vandaag. In de kleedkamer was afgesproken om gewoon lekker te gaan voetballen, het sportief te houden en als we een kans zouden krijgen, proberen te scoren.
Vlak na de aftrap, gesteund door de vele ouders die mee waren gekomen (ook om van het heerlijke zonnetje te genieten, vermoeden we), kregen we direct enkele kansen. De verdediging van IFC stond niet te slapen en maakten het onze aanvallers, voor de gelegenheid Jaliyah & Mila, en middenvelders, gestart met Mila 2, Jill en Sofie, knap lastig.
Doordat de tegenstander toch een aantal laatste jaar MO13 meiden in het team had, konden ze de duels wat gemakkelijker winnen en de lange bal spelen. Maar onze verdediging van vandaag, bestaande uit Babette, Lena & Luna, liet het eerste kwartier zeker niet het kaas van hun brood eten. Ondanks hun tomeloze inzet, lukte het toch om gevaarlijk te worden voor ons doel, maar door goed keeperswerk van Savannah, bleef de score uit voor onze tegenstander. Helaas werd het tweede kwartier de druk groter op onze verdediging, waardoor jammergenoeg 2x werd gescoord door IFC. Dit was direct de ruststand.
Eenmaal in de kleedkamer werd door de meiden gezegd dat ze toch wel dachten dat er meer te halen was in deze wedstrijd. En zo zijn de meiden met frisse energie en zin om te voetballen, aan de tweede helft begonnen!
Intussen waren Reza, Annabelle en Zuzanna binnen de lijnen gekomen om de verdediging en het middenveld te steunen. Leyla had haar plek in de spits ook weer gevonden en zo voetbalden we enthousiast richting het doel van onze tegenstander. Spijtig genoeg scoorde de tegenstander begin tweede helft de 3-0. Maar onder aanmoediging van de ouders, tactisch inzicht van de coaches, maar voornamelijk het enthousiasme van de meiden, de wil om niet op te geven, "met elkaar, voor elkaar te willen werken"-instelling werd Leyla in positie gebracht, waarna de 3-1 in het netje lag. Hierdoor kregen ze blijkbaar vleugels, want onze tegenstander had geen antwoorden op het tikki-takka voetbal van SCO/VVO MO13-2 en de 3-2 volgde snel dankzij een doelpunt van Leyla. De daaropvolgende stormloop op het doel van IFC, zorgde ervoor dat na een voorzet Sofie bij de tweede paal kon binnenschieten, 3-3! Ondertussen stond onze verdediging als een rots, die niet wilden wijken voor een eventuele tegenaanval.
De verdediging ging meer en meer mee naar voren voetballen, waarna door scherpe aanvallen, een bal in de kluts door Mila, tussen de palen kon worden getikt, 3-4! Voor het eerst in de wedstrijd stonden de meiden voor. Gedragen door het voetbal en de voorsprong, stapten de verdediging nog verder naar voren, waar onze centrale verdedigster, Lena, een afvallende bal van een meter of 25, richting doel afvuurde. Dankzij de stuit over de keepster heen, verdween ook deze tegen de touwen, 3-5! Dit was ook de eindstand, ondanks de diverse kansen die we nog kregen. Wat een wedstrijd en wat een ruggengraat hebben de meiden van VVO/SCO MO13-2 laten zien en waar leuk voetballen met elkaar toe kan leiden!