Zaterdag was het zover. Na een jaar van wedstrijden winnen, kom je in de bekerfinale. TSC - FC Geleen Zuid. En net als in alle finales zijn er 2 mogelijkheden: winnen of verliezen. In de ochtend om 09.45 uur kwam de dubbeldekker voorrijden en vertrokken we met team, staf en heel veel supporters naar Dordrecht waar we te gast waren bij Oranje Wit.

Een fantastische ambiance in de bus en op het complex zorgde voor een stukje ontspanning voor de wedstrijd. Aangekomen rolden de supporters de spandoeken uit, en de trommels kwamen tevoorschijn. Omkleden, de wedstrijd bespreking, niks kon meer misgaan. En dat leek ook zo te zijn toen Xavi na 15 minuten de 1-0 binnen schoot. Een overtuigende wedstrijd was het niet, de spanning was duidelijk merkbaar. Een inspeelbal door de as, werd onderschept door Geleen, gevolgd door een hoog afstandsschot 1–1. Nog niks aan de hand. Na de rust ons spel gaan spelen en net als de rest van het seizoen doorpakken....

Maar dat laatste bleef uit. Geen van beide teams kon het verschil maken. Zelfs toen Geleen in de slotfase een tweede gele kaart kreeg en met 10 man verder moest, kwamen we niet verder dan een kopbal van Bradley, die stil op de doellijn bleef liggen. Eindstand 1-1 en penalty’s.

Hoewel we afgelopen maanden een aantal keer overtuigend met strafschoppen wonnen, kregen een aantal spelers een “freeze”. Zoveel spanning, zo graag kampioen willen worden.

Geleen startte goed en kwam tot 2-3. Daarna pakt keeper Stef een knappe strafschop en Dimitris schiet de 3-3 binnen. We staan weer gelijk met beiden nog 1 penalty te gaan. Daarna beiden raak 4-4. Penalty 6 weet Geleen te scoren 4-5 en daar spat de droom uiteen op de lat. Wij missen de laatste strafschop en behalen een geweldige tweede plaats. Tranen en veel teleurstelling, maar met trots, respect en opgeheven hoofd, feliciteren we de tegenstander en nemen de medaille in ontvangst van de verliezend finalist.

De terugreis volgt, daarna te gast bij sponsor Irodion in Oosterhout. Heerlijk gegeten, met team, staf en heel veel ouders. Bij iedereen verschijnt weer een lach op het gezicht. Wat hebben we een seizoen meegemaakt. Alles klopte dit seizoen, kampioen en promotie naar divisie 4, daarna promotie naar divisie 3 en tot slot 2e van district zuid 1 en 2 van de KNVB beker in de A categorie.

31 competitie en bekerwedstrijden, 21x winst, 9x gelijk en slechts 1x verlies. Maar dat zijn cijfers. Waar we het meest trots op zijn is de ontwikkeling van iedere speler, de manier waarop we als team steeds maar weer de strijd aan zijn gegaan, de hechte band onder elkaar en het leren omgaan met euforie en teleurstelling.

En als dan een dag later alles de revue nog eens passeert heeft de hoofdcoach toch even een brok in de keel. Een blijvende herinnering voor iedereen, en dat is waar het in het voetbal ook om gaat. Ambitie, presteren in combinatie met plezier en ontspanning, vriendschappen, verbroedering, betrokkenheid en saamhorigheid. En dat past allemaal in 1 seizoen.

Volgend weekend sluiten we het fantastische seizoen af in Duitsland met een internationaal toernooi. Een toernooi waar we vooral ook erg veel lol willen gaan beleven. ”Trainer, gaan we dan lootjes trekken voor de positie waar je mag spelen?”