Augustus vorig jaar: drie dappere jongeren uit Oosterhout pakken hun koffers (inclusief heimwee, stroopwafels en misschien een sok of zes te weinig) en vertrekken via het Rotary-uitwisselingsprogramma de wijde wereld in. De deal? Drie internationale studenten zouden naar Oosterhout komen. Maar hé, het leven is geen Excel-sheet. Er komen er maar twee. Tellen blijft lastig.
Op 10 augustus rollen Javiera (15 jaar, uit Chili) en Renan (18 jaar, uit Brazilië) hun koffers achter zich aan op Schiphol. Ze worden opgewacht door een bonte stoet van gastgezinnen en Rotary-leden die allemaal net doen alsof 6 uur wachten op een vliegveld hun hobby is. Voor de jongeren begint een jaar vol Nederlandse taal (veel “de” of “het?” hoe hoort het? paniek!) en cultuur (hagelslag op brood als volwaardige maaltijd?). In heel Nederland arriveren die dag zo’n 24 andere jongeren die elk zo’n tien maanden lang gaan ervaren hoe het is om in een land te wonen waar iedereen bij regen fietst alsof het droog is.
Wennen
Het is wennen: nieuwe mensen, nieuwe taal, en een cultuurshock in de vorm van mayonaise bij vrijwel al het eten. Toch, na slechts drie maanden staat Renan met een zelfgemaakte PowerPoint in het Nederlands (!) voor een zaal mensen te vertellen over zijn stad São Paulo. Dat is alsof je na drie maanden Duitse les ineens Goethe opvoert. Respect.
Javiera en Renan gaan gewoon naar school - het Mgr. Frencken College opent haar deuren. Ze krijgen les in het Nederlands en Engels vanwege het tweetalig onderwijs dat wordt gegeven. Ze mengen zich moeiteloos met de andere leerlingen alsof ze nooit anders gedaan hebben.
Natuurlijk zijn er ook mindere momenten. Soms mis je thuis, ruikt alles vreemd, en smaakt de pindakaas net wat te... intens. Gelukkig is er het Oosterhoutse levensmotto: 'eerst eten'. Er zijn etentjes, uitstapjes en knuffels van gastgezinnen en Rotary leden die weten dat de snelste weg naar het hart via de maag loopt. Ondertussen zien ze door alle uitstapjes heel wat van Nederland: steden, musea en evenementen.
Boodschap
De studenten worden intussen ook jonge wereldverbeteraars. Ze organiseren een avond met een serieuze boodschap plasticvervuiling tackelen met zinnen in het Nederlands waar Google Translate U tegen zegt. Ze leren ons dat duurzaamheid ook gewoon met een accent kan. Als toetje van hun avontuur maken ze een tour door Europa. Twee weken, verschillende hoofdsteden, cultuurshock-op-herhaling, en selfies op plekken waar je geen internetverbinding nodig hebt om onder de indruk te zijn. Tranen vloeien rijkelijk bij het afscheid—zowel van het lachen als van het missen.
En dan… Schiphol, round two. Eind juni hebben de gastgezinnen en Rotaries afscheid genomen van hun exchange studenten. Met een dubbel gevoel: blijdschap: weer naar huis; verdriet: afscheid van een fantastische tijd in Nederland, vetrekken de studenten vanaf Schiphol. Dit betekent ook dat de Nederlands exchange studenten weer naar huis komen. Zij hebben ons vast en zeker ook veel te vertellen.