31 juli 2025. Daar komt Cock aan gefietst. Wit kopke boven de heg. Knalrode fiets. Knalrode sneakers. Goedemorgen met een knuffel. “Ik heb wat vijgen meegenomen. Uit eigen tuin. Het zakske mogen jullie houden, das ook fijn want daar kunnen de fruitvliegjes niet door. Ik koop nogal eens nieuwe bij AH omdat ik ze vergeet mee te nemen, dus ik heb er genoeg”.
Cappuccino Cock? Ja graag met een lach. We hebben een eierkoek met aardbeien. “Lekker!”. Slagroom erop? “Ik mag alles hebben van de dokter.”
Cock had twee fijne vakanties gehad. Even terug uit Frankrijk voor het gouden huwelijksfeest van haar broer. ”Daar kom ik wel voor terug. Voor verjaardagen en die flauwekullekes niet.”
Op haat 17-de ging ze al op de fiets (met terugtraprem) naar Zuid Frankrijk en nog steeds gaat ze elk jaar naar Frankrijk, naar de wijngaard en vriend eigenaar.
Slot camper kapot. Paar dagen verblijf in heel klein dorpje. Dat was heel gezellig tussen die lokale mensen.
Fiets gestolen ergens in de Balkan. Geen paniek. De politie was haar grootste vriend. ”Druk maken heeft geen zin. Het is toch zo.”
Met 12 nonnekes uit het buitenland op de fiets door Oosterhout. Dat was wat. Biënnale boekje over pottenbakken aangepast. ”Ik heb ook een boekje voor jullie.”
”Ik ga nog wel iets zoeken voor de winterperiode om iets om handen te hebben.” Knuffel en weer op de fiets. Opstappen. Kijk uit voor je standaard Cock die staat nog open. Met die mooie glimlach: ”Oh ja. Ja ik stap altijd rechts op.” Wit kopke op de fiets ging weer weg over de heg. Weg uit ons leven! Wat een verdriet!
De afspraak om snel een terrasje te pakken zal nooit meer komen.
We gaan haar echt missen.
Corry en Piet Jaspers
(tekening Servaas Roelandse)