Het hield het midden tussen een RK processie en een carnavalsoptocht. Het ‘tabernakel’ werd onder een soort van baldakijn naar de grote zaal gedragen door de ‘vroedvrouwen’ Van Bekhoven en pastoor Kasteleins zegende iedereen van bovenaf. Maar ook Lijn 11 reed mee, er was confetti en er waren vendelzwaaiers. De Pierewaaiers speelden muziek van Kaz Lux en een dansclubje van H19 verbeeldde de vleermuizen die voor alle vertragingen hadden gezorgd. Kortom, het was een optocht vol verwijzingen naar de geschiedenis van de Pannehoef.
“Het heeft 2,5 miljoen gekost en er is niet eens een biljart”, grapte René van Gils. Maar wat een fraai gebouw is het geworden, van buiten versierd met een mooi, nieuw logo. Maar vooral de binnenkant is enorm opgeknapt. Niet alleen qua uiterlijk maar zeker ook waar het om de luchtbehandeling gaat.
Walther Halters was de regisseur van het spektakel dat begon bij de buren, waar ooit pastoor Froger resideerde, de man die verantwoordelijk was voor de bouw van de Pannehoef. Vandaar ook de zegen natuurlijk. Zowat alle gebruikers werden betrokken bij de opening, van muziekschool tot Zoldertejater. En natuurlijk stond het legertje vrijwilligers klaar. Het was allemaal zo veel dat ook niet alles te volgen was voor het tamelijk massaal opgekomen publiek. Abseilers, Tomasvaer en Pieternel, de goede fee, de kaneelstok, solexers, klokkenluiders, ballonnen, voor iedereen een houten klepper, oh ja, en de wethouder natuurlijk. Zo immens veel dat je de Pannehoef de komende maand eigenlijk wel weer kunt sluiten (…) En net toen de deuren officieel open gingen begon het een beetje te regenen.
Binnen natuurlijk ook muziek en beschuiten met muisjes ter viering van de wedergeboorte.
Kortom, leuke middag maar veel belangrijker nog is het enorme programma en de animo daarvoor. Aan de club die de Pannehoef bestiert zal het niet liggen.
evr
(foto’s Casper van Aggelen)