Het was weer lekker druk in de verbouwde Pannehoef vrijdagavond. Toneelgroep Link organiseerde een thema-avond over dementie. De grote zaal was goed gevuld, mede door een opstelling met tafels maakte het publiek bijna deel uit van het stuk.
Mensen die ook de try-out van de eenakter “Tijd in de war” in mei hadden gezien constateerden dat er een mooie doorgroei was geweest in het stuk. Er was vooral gesleuteld aan de rol van Dementia, vertolkt door een debutante bij Link, Anske van Gils. Ze nam wegens omstandigheden de rol over en had slechts drie weken gerepeteerd. Met witte lakens liet ze symbolisch steeds meer herinneringen verdwijnen. Jammer dat een van de doeken niet bleef liggen …. Het muziekdoosje waar Martin Wanders steeds naar zocht, omdat zijn overleden vrouw daar in zat, bleef daardoor behoorlijk zichtbaar op tafel. Het blijft natuurlijk live toneel …
Martin werd voortreffelijk gespeeld door Richard Boerma. Hij stond, net zoals in het vorige stuk van Link, weer non-stop op de vloer. Het proces van dementie, weten dat je iets vergeet en de onmacht om regie over je eigen leven te houden, raakte veel mensen in het publiek. De tragiek van Tijd in de war, heden en verleden gaan in het hoofd van Martin en op het toneel door elkaar heen.
Toch was het geen zwaar stuk om naar te kijken en dat kwam vooral door de hilarische scenes met buurvrouw Wies de Boer (Hanneke vd Oord), die te pas en te onpas gezellig kwam kletsen.
Ingrid IJdo vertolkte zowel de moeder als echtgenote. Met een andere pruik en een totaal andere mimiek en beweging, maar beide rollen helemaal in het wit gekleed. Weliswaar passend voor de overledenen, maar voor het publiek was het soms lastig die personages uit elkaar te houden.
Toneelgroep Link wil graag alle vrijwilligers van de Pannehoef bedanken. Die hebben mee geholpen met de opbouw van het decor en de zaal en Anton was een fantastische licht- en geluidsman. En natuurlijk stonden er steeds mensen klaar achter de bar, tijdens de repetities en ook na de voorstelling was het nog lang gezellig.
Mantelzorgmakelaar Anja Scheper nodigde de mensen die dat graag wilden na de pauze uit om verder te praten over omgaan met dementie. Er was vooral veel herkenning geweest. De frustratie en soms boosheid van zoon Piet (Arno Knaap) kwam veel familieleden bekend voor. Mooi dat er ook vragen kwamen over de manier waarop verzorgster Mirjam (Marian Kessens) reageerde in het stuk. Is er nog tijd om gezellig te kletsen met bewoners ? Is het professioneel om met ze te dansen ? Moet je ze tegenspreken of meegaan in hun verwardheid? Anja legde uit dat het in de natuur van mensen zit om te verbeteren en dat het bij dementie inderdaad soms handiger is om mee te gaan in het verhaal of iemand af te leiden. Maar ook dat iedere patiënt en iedere situatie anders is.
Regisseur Peter Stax benadrukte dat Tijd in de war een theaterstuk is met bewust gekozen theatrale effecten en daarom dus afwijkt van de werkelijkheid.
Iedereen was het er over eens dat het stuk wel een mooie aanleiding is om het gesprek aan te gaan. Als er belangstelling is dan is Link zeker bereid om nogmaals op te treden.