Er zijn best wel veel mensen die van die muziek houden, hoef je niet al te veel bij na te denken. Maar het liefst zouden de meesten er een dansje bij maken, een foxtrot of een jive. Want eigenlijk is het best wel eenvoudige muziek, die swing, ergens tussen de New Orleans en dixieland in, maar ver voor de bebop. Allemaal schema’s van AABA (nee, geen Abba) en zowat alle liedjes gaan over ‘love’ natuurlijk.
Gitarist Tijn Trommelen is hier geen onbekende, hij is idolaat van de swingjazz. De volle Kluiz kent ongetwijfeld Scott Hamilton en die bracht hij woensdagavond nog mee ook, naast drummer Mitchell Damen, bassist Tomek van Leeuwen en pianist Jacob Bedaux. Hamilton schijnt in dat wereldje – want elk stijlcircuit is zo’n wereldje – een grootsheid te zijn en jazeker, hij is een goeie saxofonist, speelde ook met onder andere Ella Fitzgerald en het Metropole Orkest.
Maar wat blijft is vooral toch braafheid. De stropdas zit keurig, de zang van Tijn en zijn gitaarspel zijn dito. En zeker, de gitarist is enorm gegroeid. Maar je moet er gewoon van houden, en die waren er veel. Zoals ook vader Trommelen dus die mocht ook een paar nummers meespelen.
Nee, de uitschieter van de avond was pianist Bedaux. Die durfde het aan om akkoorden neer te zetten die in de tijd van de swingjazz nog niet eens bestonden. Hij was degene die het spannend maakte en dat deed ie al eerder een keer tijdens koningsdag hier, op de Heuvel. Bedaux is de echte jazzkerel, want hij verkent grenzen en gaat daar soms lekker overheen. Hij was degene die het spannend maakte. En dat heb je wel nodig als je twee keer 50 minuten (ongeveer) op je kont moet zitten. Moet je nog een beetje weten waar je naar luistert ook. Irritant zijn (en blijven) al die beleefdheidsapplausjes na een solo, waardoor je de volgende solo voor de helft mist.
Scott en Tijn als duo maakten de muziek lekker transparant en jazeker, de Kluiz had er in elk geval een ‘publiekstrekker’ bij. Tip voor Tijn: Kondig de nummers even aan, you’re the boss. Lekker avondje verder hoor. Misschien jammer dat er geen muziek was tijdens de nazit, had er toch nog gedanst kunnen worden.
evr